بررسی میزان شیوع و علل بروز آسیب های ورزشی در بازیکنان بسکتبال لیگ برتر کشور

سابقه و هدف: هدف این تحقیق بررسی میزان شیوع و علل آسیب های ورزشی در بازیکنان بسکتبال حاضر در لیگ برتر کشور است. روش شناسی: به این منظور از 16 تیم حاضر در لیگ برتر بسکتبال کشور 5 تیم به صورت تصادفی انتخاب شدندکه تعداد نمونه ها، 58 نفر بود که حدِّ اقل2 سال سابقه بازی در لیگ برتر را داشته اند. با استفاده از پرسش نامه محقّق ساخته که با استفاده از تحقیقات قبلی تهیّه و به وسیله چند تن از متخصّصان مورد تأیید قرار گرفت، محقّق به روش مصاحبه ای اقدام به پر نمودن پرسش نامه نمود. یافته ها: اطّلاعات نشان دادکه تعداد کل آسیب ها در 58 نفر بازیکن برابر با 410 مورد بود. بیشترین شیوع آسیب در بافت مفصلی ـ لیگامنتی 48% کل آسیب ها بوده است،. اندام تحتانی با 47%، متداولترین اندام آسیب دیده است. شایع ترین آسیب ها، شامل پیچ خوردگی با 25% بود. شایع ترین نواحی بروز آسیب به ترتیب در مچ پا و زانو بود. بیشتر آسیب ها در حین تمرین اتّفاق افتاده است. برگشت از ریباند، مهم ترین حرکت منجر به آسیب دیدگی بود. مهم ترین علل بروز آسیب شامل برخورد با بازیکن حریف، عدم آمادگی جسمانی و کفپوش سالن ورزشی بود. بحث و نتیجه گیری: به طور کلّی به نظر می رسد برخورد های زیاد بین بازیکنان، پرش های زیاد جهت دریافت توپ در زیر سبد و عدم تعادل هنگام فرود باعث گردیده است تا اندام تحتانی، بیشترین میزان آسیب را در بین اندام های مختلف بدن داشته باشد. برخورد توپ با انگشتان، عدم استفاده از وسایل حمایت کننده و کفش مناسب، مهم ترین علل بروز آسیب ها بود.